تلسکوپ ناسا با قابلیت کشف سیاره های دوردست Terrestrial Planet Finder دانشمندان ستاره ای را در کهکشان راه شیری شناسایی کرده اند که می تواند یکی از بهترین مراکز سیاره ای برای پناه دادن به موجودات زنده ماوراء زمینی باشد.
این ستاره که در صورت فلکی سگهای شکاری (Canes Venatici) قرار دارد، بسیار شبیه به خورشید است و beta CVn نامیده می شود و به نظر می رسد کلیه پیش شرط های لازم برای ادامه حیات در سیاره های اطارف خود را دارد. فاصله این ستاره تا زمین 26 سال نوری یعنی در حدود 153 تریلیون مایل است و در راس 5 ستاره ای قرار دارد که ستاره شناسان موسسه Carnegie واشنگتن معتقدند می توانند مراکز اصلی تحقیقات جدید برای برقراری ارتباط با دیگر موجودات هوشمند باشند.
دکتر ترن بال (Turnbull) توانسته است از میان 17129 ستاره ای که شرایط فیزیکی آنها در حدی است که موجودات زنده هوشمند می توانند در آنها زندگی کنند، 5 ستاره را برای تحقیق بیشتر انتخاب کند. او می گوید که انتخابش تنها بر اساس ویژگی های ستارگان بوده و معتقد است که تک تک ستارگان با هم تفاوت دارند و همه آنها شبیه خورشید نیستند.
او معتقد است که اولین معیار برای انتخاب یک ستاره این است که حداقل 3 بیلیون سال عمر داشته باشد، که معادل مدت زمانی است که طول کشیده تا زمین به مرحله فعلی خود برسد. این زمان هم برای سیاره و هم برای رشد موجودات زنده در آنها زمان مناسبی است. او می گوید :
"از دیگر شرایط این ستاره ها این است که حجم آنها بیشتر از 1.5 برابر خورشید نباشد، زیرا ستاره های بزرگتراز این اندازه عمرشان به اندازه ای نیست که قادر باشند در اطراف خود محیطی برای زندگی موجودات تهیه کنند."
"به علاوه در اتمسفر ستاره باید به اندازه کافی فلزآهن موجود باشد (حد اقل 50 درصد میزان آهنی که در اتمسفر خورشید وجود دارد)، در غیر اینصورت سیاره های اطراف آن نمی تواند شبه زمین صخره ای باشند."
تصویری از صورت فلکی سگهای شکاری در نوشته های قدیمی از دیگر شرایطی که ترن بال به آن اشاره می کند این است که ستاره باید در مرحله مناسبی از تحولات ستاره ای باشد که بتواند ستاره های بزرگ و کوچکی که اغلب برای زندگی دراز مدت سیاره های همسایه مضر هستند را محو و نابود کنند.
دکتر ترن بال اضافه می کند : "ما ناخودآگاه به ستاره های شبیه خورشید تمایل بیشتری داریم. این ها ستاره ها مکان هایی هستند که اگر زمانی خداوند بخواهد سیاره ما را اطراف ستاره دیگری قرار دهد، احتمالآ ترجیج می دهد در یکی از آنها باشد. "
ژیل تارتر (Jill Tarter) از مرکز تحقیقات هوشمند ماوراء زمینی (Search for Extraterrestrial Intelligence) - موسسه ای خصوصی برای شناسایی سیگنال های رادیویی غیر طبیعی از موجودات زنده و هوشمند فضایی - اظهار داشته که موسسه اش رادیو تلسکوپهای خود را برای بررسی و تحقیق روی این پنج ستاره برنامه ریزی کرده است.
از دیگر فعالیت های جالب دکتر ترن بال، مشخص کردن سیاره ای است که به دلیل وجود آب در آن، می تواند شبیه ترین سیاره به زمین محسوب شود و محیط مناسبی برای رشد موجودات زنده است.
اولین انتخاب او epsilon Indi A در صورت فلکی هندی (Indus) است، ستاره ای که تنها یک دهم درخشش خورشید را داراست و فاصله اش با خورشید ما در حدود 11.8 سال نوری است. نورطبیعی این ستاره برای سکونت کافی است اما به اندازه ای نیست که بتواند جوابگوی عکسبرداری از سیاره های اطراف آن با تلسکوپ باشد.
دکتر ترن بال هنوز در مورد انتخاب سیارات قابل سکونت مشابه زمین اطمینان کامل ندارد، اما لیست اعلام شده از طرف او می تواند یک راهنمای دقیق برای تحقیقات ستاره شناسان دیگر باشد.
دو ستاره از مجموعه ستاره های epsilon Indi با فاصله حدود 12 سال نوری از خوشیدبه گفته او اگر موجودات ماوراء زمینی کشف شوند هنوز هیچ استراتژی مشخصی برای مواجهه با آنها وجود ندارد.
پنج ستاره قابل سکونت برای موجودات زنده عبارتند از : - beta CVn ستاره ای شبیه به خورشید با فاصله ای در حدود 26 سال نوری در صورت فلکی Canes Venatici.
- HD 10307 ستاره دیگری با فاصله ای در حدود 42 سال نوری ، که حجم، درجه حرارت و میزان فلز جو آن مساوی با خورشید است، به علاوه یک ستاره بی خطر نیز همراه خود دارد.
- HD 211415 که در حدود نیمی از مقدارفلز جو خورشید را دارد و از خورشید سردتر است و از HD 10307 کمی دورتر است.
- 18 Sco که هدف پیشنهادی محققان است. ستارهای در صورت فلکی عقرب (Scorpius) که می تواند با خورشید دوقلو باشد.
- 51 Pegasus ستاره ای کاملا مشهور که در سال 1995 ستاره شناسان سوئیسی اعلام کردند که اولین سیاره در پشت منظومه شمسی را در مداری در اطراف آن کشف کرده اند. پس از آن یک تیم آمریکایی سریعا شیء شبیه Jupiter را در اطراف آن شناسایی کرد.
